Jaki wpływ na ustalanie podstawy wymiaru zasiłków ma zmiana regulaminu wynagradzania

Podstawę wymiaru świadczeń chorobowych dla pracownika stanowi, co do zasady, przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała ta niezdolność, lub pełnych miesięcy kalendarzowych, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem tego okresu (art. 36 ust. 1-2 ustawy zasiłkowej).

Nowy składnik wynagrodzenia w regulaminie wynagradzania

Wprowadzenie do regulaminu nowego składnika wynagrodzenia (np. premii, dodatków), pomniejszanego za czas niezdolności do pracy, nie powoduje ustalenia nowej podstawy wymiaru świadczeń chorobowych ani jej przeliczenia, jeżeli wprowadzenie tego składnika nastąpiło w miesiącu niezdolności pracownika do pracy. Wynika to z faktu, że składnik ten nie był wypłacany pracownikowi w miesiącach poprzedzających miesiąc powstania niezdolności do pracy.

Nowy składnik wynagrodzenia będzie mieć wpływ na wysokość podstawy wymiaru zasiłku tylko wówczas, gdy jego wprowadzenie miało miejsce w miesiącach poprzedzających miesiąc powstania niezdolności do pracy lub gdy będzie konieczne ustalenie nowej podstawy wymiaru (art. 40 i 43 ustawy zasiłkowej), tj. w przypadku: