Wyrok NSA z dnia 20 października 2023 r., sygn. I OSK 1776/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Marian Wolanin Sędzia del. WSA Jakub Zieliński Protokolant: asystent sędziego Anna Tomaszek po rozpoznaniu w dniu 20 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Rozwoju i Technologii od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2022 r., sygn. akt I SAB/Wa 393/21 w sprawie ze skargi B. B. i Z. B. na bezczynność Ministra Rozwoju i Technologii w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz B. B. i Z. B. solidarnie kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 22 lutego 2022 r. sygn. akt I SAB/Wa 393/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi B.B. i Z.B. (dalej także: "wnioskodawcy", "skarżący") na bezczynność Ministra Rozwoju i Technologii (dalej także: "organ", "minister", "skarżący kasacyjnie") w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia, zobowiązał Ministra Rozwoju i Technologii do rozpatrzenia wniosku z 31 sierpnia 2020 r. o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie z 21 września 1959 r. nr GT-III-II/6/K/158/59, w terminie dwóch miesięcy od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z odpisem prawomocnego wyroku (pkt 1 wyroku), stwierdził, że Minister Rozwoju i Technologii dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa (pkt 2 wyroku), oddalił skargę w pozostałej części (pkt 3 wyroku) oraz zasądził od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz skarżących B.B. i Z.B. solidarnie kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt 4 wyroku).

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wniosek o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie z 21 września 1959 r. nr GT-III-II/6/K/158/59 wpłynął do organu 17 września 2020 r. Pismem z 10 września 2021 r. wnioskodawcy wnieśli do organu ponaglenie. Przy piśmie z 14 września 2021 r. skarżący wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Rozwoju i Technologii, zarzucając organowi rażące naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 35 § 1 i 3, art. 36 § 1 i art. 12 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021, poz. 735 ze zm., dalej: "kpa"), polegające na braku podejmowania działań bezpośrednio zmierzających do wydania rozstrzygnięcia w sprawie. Mając na uwadze powyższe skarżący wnieśli o wyznaczenie ministrowi miesięcznego terminu do wydania decyzji wraz ze stwierdzeniem, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Jednocześnie wnieśli o wymierzenie organowi grzywny w wysokości pięciu tysięcy złotych oraz o przyznanie od organu na rzecz skarżących sumy pieniężnej do wysokości dwóch i pół tysiąca złotych oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przypisanych prawem.