Wersja obowiązująca od 2016-08-29 do 2020-01-29 (Dz.U.2016.1357 tekst jednolity)

§ 2. [Definicje] Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) konwencje – umowy międzynarodowe, o których mowa w art. 5 pkt 33 ustawy, oraz:

a) Międzynarodową konwencję o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, sporządzoną w Londynie dnia 7 lipca 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. poz. 201 i 202, z 1999 r. poz. 286 oraz z 2013 r. poz. 1092), zwaną dalej „Konwencją STCW”,

b) Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami bunkrowymi, przyjętą przez Międzynarodową Organizację Morską w Londynie w dniu 23 marca 2001 r. (Dz. U. z 2008 r. poz. 939),

c) Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, sporządzoną w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r. (Dz. U. z 1976 r. poz. 184), zmienioną Protokołem sporządzonym w Londynie dnia 27 listopada 1992 r. (Dz. U. z 2001 r. poz. 1526 oraz z 2008 r. poz. 962),

d) Konwencję o pracy na morzu, przyjętą przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie dnia 23 lutego 2006 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 845), zwaną dalej „Konwencją MLC”;

2) Memorandum Paryskie – międzynarodowe porozumienie administracji morskich państw Europy i Kanady w sprawie regionalnego systemu portowej kontroli statków obcych bander zawijających do ich portów, podpisane w Paryżu dnia 26 stycznia 1982 r. (Dz. Urz. MIR z 2014 r. poz. 61);

3) Program Szkolenia i Oceny Kompetencji Inspektorów PSC – prowadzony przez Koordynatora PSC program szkolenia i oceny kompetencji inspektorów inspekcji państwa portu, zgodny z wytycznymi przyjętymi w ramach Memorandum Paryskiego oraz programem opracowanym przez Komisję Europejską, pozwalający odpowiednio dokumentować wiedzę i kompetencje inspektorów;

4) państwo przyjmujące – państwo członkowskie Unii Europejskiej, do portu którego lub z portu którego prom pasażerski typu ro-ro lub szybki statek pasażerski dokonuje podróży w żegludze na linii regularnej;

5) morski certyfikat pracy – certyfikat, o którym mowa w prawidle 5.1.3 Konwencji MLC;

6) deklaracja zgodności – deklaracja, o której mowa w prawidle 5.1.3 Konwencji MLC.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-11-19 do 2016-08-28

§ 2. [Definicje] Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) konwencje – umowy międzynarodowe, o których mowa w art. 5 pkt 33 ustawy, oraz:

a) Międzynarodową konwencję o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, sporządzoną w Londynie dnia 7 lipca 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 39, poz. 201 i 202 oraz z 1999 r. Nr 30, poz. 286), zwaną dalej „Konwencją STCW”,

b) Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami bunkrowymi, przyjętą przez Międzynarodową Organizację Morską w Londynie w dniu 23 marca 2001 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 148, poz. 939),

c) Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, sporządzoną w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 32, poz. 184), zmienioną Protokołem sporządzonym w Londynie dnia 27 listopada 1992 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 136, poz. 1526 oraz z 2008 r. Nr 155, poz. 962),

d) [1] Konwencję o pracy na morzu, przyjętą przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie dnia 23 lutego 2006 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 845), zwaną dalej „Konwencją MLC”;

2) [2] Memorandum Paryskie – międzynarodowe porozumienie administracji morskich państw Europy i Kanady w sprawie regionalnego systemu portowej kontroli statków obcych bander zawijających do ich portów, podpisane w Paryżu dnia 26 stycznia 1982 r. (Dz. Urz. MIR z 2014 r. poz. 61);

3) Program Szkolenia i Oceny Kompetencji Inspektorów PSC – prowadzony przez Koordynatora PSC program szkolenia i oceny kompetencji inspektorów inspekcji państwa portu, zgodny z wytycznymi przyjętymi w ramach Memorandum Paryskiego oraz programem opracowanym przez Komisję Europejską, pozwalający odpowiednio dokumentować wiedzę i kompetencje inspektorów;

4) państwo przyjmujące – państwo członkowskie Unii Europejskiej, do portu którego lub z portu którego prom pasażerski typu ro-ro lub szybki statek pasażerski dokonuje podróży w żegludze na linii regularnej;

5) [3] morski certyfikat pracy – certyfikat, o którym mowa w prawidle 5.1.3 Konwencji MLC;

6) [4] deklaracja zgodności – deklaracja, o której mowa w prawidle 5.1.3 Konwencji MLC.

[1] § 2 pkt 1 lit. d) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 29 października 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji państwa portu (Dz.U. poz. 1511). Zmiana weszła w życie 19 listopada 2014 r.

[2] § 2 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 29 października 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji państwa portu (Dz.U. poz. 1511). Zmiana weszła w życie 19 listopada 2014 r.

[3] § 2 pkt 5 dodany przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 29 października 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji państwa portu (Dz.U. poz. 1511). Zmiana weszła w życie 19 listopada 2014 r.

[4] § 2 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 29 października 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji państwa portu (Dz.U. poz. 1511). Zmiana weszła w życie 19 listopada 2014 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-06-13 do 2014-11-18

§ 2. [Definicje] Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) konwencje – umowy międzynarodowe, o których mowa w art. 5 pkt 33 ustawy, oraz:

a) Międzynarodową konwencję o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, sporządzoną w Londynie dnia 7 lipca 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 39, poz. 201 i 202 oraz z 1999 r. Nr 30, poz. 286), zwaną dalej „Konwencją STCW”,

b) Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami bunkrowymi, przyjętą przez Międzynarodową Organizację Morską w Londynie w dniu 23 marca 2001 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 148, poz. 939),

c) Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, sporządzoną w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 32, poz. 184), zmienioną Protokołem sporządzonym w Londynie dnia 27 listopada 1992 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 136, poz. 1526 oraz z 2008 r. Nr 155, poz. 962),

d) Konwencję o pracy na morzu, przyjętą przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie dnia 23 lutego 2006 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 222, poz. 1324);

2) Memorandum Paryskie – międzynarodowe porozumienie administracji morskich państw Europy i Kanady w sprawie regionalnego systemu portowej kontroli statków obcych bander zawijających do ich portów, podpisane w Paryżu dnia 26 stycznia 1982 r. (Dz. Urz. MI z 2010 r. Nr 14, poz. 49);

3) Program Szkolenia i Oceny Kompetencji Inspektorów PSC – prowadzony przez Koordynatora PSC program szkolenia i oceny kompetencji inspektorów inspekcji państwa portu, zgodny z wytycznymi przyjętymi w ramach Memorandum Paryskiego oraz programem opracowanym przez Komisję Europejską, pozwalający odpowiednio dokumentować wiedzę i kompetencje inspektorów;

4) państwo przyjmujące – państwo członkowskie Unii Europejskiej, do portu którego lub z portu którego prom pasażerski typu ro-ro lub szybki statek pasażerski dokonuje podróży w żegludze na linii regularnej.