Wyrok SN z dnia 4 listopada 2008 r., sygn. II PK 79/08

Nie narusza godności sędziego protokół z lustracji wydziału sądu, w którym zawarte są jedynie fakty. Stosowanie się przez pracodawcę do reguł oceny ustalonych prawem i przyjętych także zwyczajowo w wymiarze sprawiedliwości nie powinno wzbudzać w ocenianym uczucia braku zaufania przełożonego, czy też przekonania o negatywnej ocenie zawodowej. Brak subiektywnie oczekiwanej pochwały nie stanowi naruszenia dobra osobistego.

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Małgorzata Gersdorf (sprawozdawca), Zbigniew Hajn.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 listopada 2008 r. sprawy z powództwa Elżbiety Z. przeciwko Prezesowi Sądu Okręgowego w P. i Wacławowi B. o ochronę dóbr osobistych, na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 listopada 2007 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Powódka Elżbieta Z. w pozwie z dnia 2 grudnia 2003 r. skierowanym przeciwko Prezesowi Sądu Okręgowego w P. i Wacławowi B. - sędziemu wizytatorowi wniosła o zobowiązanie Wacława B. do złożenia pisemnego oświadczenia woli o treści: „przepraszam sędziego Elżbietę Z. za zamieszczenie w sprawozdaniu z wizytacji Wydziału [...] Sądu Rejonowego w C. przeprowadzonej w dniach 14-16 kwietnia 2003 r. nieuprawnionych krzywdzących ocen, które godzą w jej prawo do posiadania opinii sędziego pracowitego”. Dodatkowo powódka wniosła o nakazanie solidarnie obu pozwanym, aby sprostowali oryginał sprawozdania z wizytacji przeprowadzonej 14-16 kwietnia 2003 r. przechowywany w Sądzie Okręgowym w P. oraz jego odpisy przechowywane w Sądzie Rejonowym w C., Sądzie Apelacyjnym w W. i w Ministerstwie Sprawiedliwości w sposób wskazany w pozwie.

Jako podstawę prawną swych roszczeń powódka podała art. 24 k.c. i art. 11¹ k.p. oraz art. 47 Konstytucji (prawo o ochronie dobrego imienia) a także art. 51 ust. 4 Konstytucji (prawo żądania usunięcia i sprostowania informacji nieprawdziwych).

Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił następujący stan faktyczny. W 2003 r. powódka orzekała w Wydziale [...] Sądu Rejonowego w C., drugim sędzią orzekającym był sędzia R.C., a przewodniczącą Wydziału sędzia L.K. W Wydziale tym w dniach 14 do 16 kwietnia 2003 r. przeprowadzona została przez pozwanego Wacława B., wizytacja, której przedmiotem była sprawność postępowania, kontrola realnego obciążenia sędziów, kontrola wykorzystania procesowych środków dyscyplinujących uczestników postępowania, kontrola spraw zawieszonych oraz postępowania międzyinstancyjnego. Sędzia wizytator stwierdził, że w pracy poszczególnych sędziów Wydziału występują dysproporcje. Wskazał, że w 2002 r. powódka miała 52 sesje, na których zakończyła 262 sprawy, średnio przeciętna miesięcznie wyniosła 4,33, co w przypadku sędziego niepełniącego żadnej funkcji jest wielkością zdecydowanie za małą. Liczba sesji w przypadku powódki malała z kwartału na kwartał; w protokole zawarte zostały także dane co do ilości odbytych sesji i ilości zakończonych spraw w 2002 r. przez pozostałych sędziów Wydziału. We wnioskach końcowych pozwany Wacław B. ocenił pozytywnie pracę Wydziału podnosząc jednak, iż budzi niepokój utrzymująca się na wysokim poziomie liczba spraw starych i niedostateczne angażowanie się niektórych sędziów w orzekaniu, unikanie rozpoznawania spraw starych, zbyt częste pochopne zawieszanie postępowania.

Powódka powołując się na § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 października 2002 r. w sprawie trybu sprawowania nadzoru nad działalnością administracyjną sądów, zgłosiła na piśmie swoje uwagi do protokołu z wizytacji, twierdząc że wizytator nie uwzględnił wielomiesięcznej absencji powódki w 2002 r. i porównał jej wyniki z 6-miesięcznej faktycznej pracy z wynikami sędziów, którzy przepracowali 11 miesięcy. Na skutek uwag powódki przeprowadzono drugą kontrolę Wydziału w dniach 18 i 22 września 2003 r. Również do protokołu z tej czynności powódka wniosła zastrzeżenia.