PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego Artykuł 71,

uwzględniając propozycję Komisji(¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(²),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

działając zgodnie z procedurą, o której mowa w Artykule 251 Traktatu(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rada Federacji Szwajcarskiej w dniu 1 listopada 2000 r. podjęła decyzję w sprawie zezwolenia pojazdom ciężarowym do 34 ton, poruszania się po jej terytorium od 1 stycznia 2001 r., i otwarcia od tego samego dnia kontyngentów dla pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 34 ton lecz nie większej niż 40 ton, a także dla lekkich pustych pojazdów ciężarowych. Decyzji tej towarzyszy wprowadzenie RPLP (opłata za ruch ciężarowy) w sieci drogowej Szwajcarii.

(2) Decyzja ta jest autonomicznym środkiem podjętym przez Konfederację Szwajcarską i, w rezultacie, nie może być uważana za tymczasowe zastosowanie Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacja Szwajcarską w sprawie przewozu ładunków i osób transportem kolejowym i drogowym z 21 czerwca 1999 r. Zawarcie tej Umowy przez Wspólnotę wymaga równoczesnego wejścia w życie siedmiu umów podpisanych tego samego dnia z Konfederacją Szwajcarską.

(3) Konieczne jest stworzenie, na stałych podstawach, zasad rządzących dystrybucją i zarządzaniem zezwoleniami, i udostępnienie ich Wspólnocie od 1 stycznia 2001 r.

(4) Z powodów praktycznych i organizacyjnych, Komisji należy powierzyć zadanie dystrybucji zezwoleń dla Państw Członkowskich.

(5) W tym celu powinna zostać stworzona metoda alokacji. Na tej podstawie, Państwa Członkowskie powinny rozdzielać uzyskane zezwolenia wśród przedsiębiorstw transportowych na podstawie obiektywnych kryteriów.

(6) W celu zapewnienia optymalnego wykorzystania zezwoleń, wszystkie nieprzydzielone zezwolenia powinny być zwrócone do Komisji, celem redystrybucji.

(7) Przydział zezwoleń powinien opierać się na kryteriach, które w pełni uwzględniają istniejące potoki przewozów ładunków oraz rzeczywiste potrzeby ich transportowania przez region Alpejski.

(8) Może się okazać konieczne zweryfikowanie przydziału zezwoleń na bazie rzeczywistych potoków ruchu, jeśli weźmie się pod uwagę stosowne elementy metody opisanej w załączniku III. W trakcie dokonywania takiej weryfikacji, Komisji pomagać powinien Komitet.

(9) Środki niezbędne dla wdrożenia niniejszego Rozporządzenia powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/ WE z 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(⁴),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady dotyczące dystrybucji zezwoleń przydzielonych Wspólnocie przez Szwajcarię, umożliwiających pojazdom ciężarowym do 34 ton, poruszanie się po jej terytorium od 1 stycznia 2001 r., uruchamiając w tym samym dniu kontyngent dla pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 34 ton lecz nie większej niż 40 ton, a także dla lekkich pustych pojazdów ciężarowych i wprowadzając RPLP (opłatę za ruch ciężarowy) w sieci drogowej Szwajcarii.

Artykuł 2

Dla celów niniejszego rozporządzenia:

1. zezwolenie typu „masa całkowita” oznacza zezwolenie na poruszanie się na terytorium Szwajcarii dla pojazdów, których dopuszczalna masa całkowita wynosi powyżej 34 ton lecz nie więcej niż 40 ton;

2. zezwolenie typu „puste” oznacza zezwolenie na poruszanie się na terytorium Szwajcarii dla pojazdów, które są puste, lub przewożą lekkie ładunki.

Artykuł 3

1. Komisja przydziela zezwolenia zgodnie z przepisami ustępów 2, 3 i 4.

2. Zezwolenia typu „masa całkowita” są dystrybuowane zgodnie z załącznikiem I.

3. Zezwolenia typu „puste” są dystrybuowane zgodnie z załącznikiem II.

4. Zezwolenia na każdy rok są dystrybuowane do 15 sierpnia roku poprzedzającego.

Artykuł 4

Państwa Członkowskie rozdzielają zezwolenia między przedsiębiorstwami, które mają siedzibę na ich terytoriach, zgodnie z obiektywnymi i niedyskryminacyjnymi kryteriami.

Artykuł 5

Do 15 sierpnia każdego roku, Państwa Członkowskie przekazują Komisji te zezwolenia, które nie zostały przydzielone przedsiębiorstwom.

Zgodnie z procedurą ustanowioną w artykule 7, Komisja przydziela te zezwolenia jednemu lub więcej Państwom Członkowskim w taki sposób, który zapewni ich optymalne wykorzystanie.

Artykuł 6

Występując z propozycją dostosowania, Komisja bierze za podstawę aktualne potoki ruchu w roku 2001, jednocześnie zwracając uwagę aby w równej mierze brane były pod uwagę kryteria odnoszące się do przewozów bilateralnych i tranzytowych. Gdyby ponowna kalkulacja spowodowała przydział zezwoleń jakiemukolwiek Państwu Członkowskiemu, który byłby zasadniczo różny od wielkości ustalonych w załącznikach I i II, zmiany niezbędne do przyjęcia załączników I i II będą dokonywane zgodnie z procedurą ustaloną w Artykule 7.

Artykuł 7

1. Komisji wspomagana jest przez Komitet.

2. Kiedy dokonywane jest odniesienie do niniejszego artykułu, stosuje się artykuły 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej artykułu 8.

Okres ustanowiony w Artykule 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE jest ustalony na trzy miesiące.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 8

Niniejsze Rozporządzenie wchodzi w życie w dniu publikacji w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze Rozporządzenie obowiązuje w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 grudnia 2000 r.