Interpretacja indywidualna z dnia 20 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.121.2023.1.AK

Brak podlegania opodatkowaniu wycofania z działalności gospodarczej lokalu użytkowego w związku z przeznaczeniem go na najem prywatny i brak korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem lokalu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 28 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu wycofania z działalności gospodarczej lokalu użytkowego w związku z przeznaczeniem jej na najem prywatny i braku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem lokalu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Ma Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jest Pan przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem działalności jest wykonywanie instalacji elektrycznej.

Jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT oraz pozostaje w związku małżeńskim i w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej.

Kilka lat temu rozpoczął Pan budowę budynku mieszkalno-użytkowego. Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: ustawa o VAT) obniżał Pan kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego za nakłady poniesione w związku z budową części użytkowej budynku przeznaczonej na biura, garaże i łaźnie wykorzystywane w działalności gospodarczej (dalej jako: „lokal użytkowy”).

W czerwcu 2020 r., kiedy to zakończyła się inwestycja, zaliczył Pan lokal użytkowy do środków trwałych i rozpoczął jego amortyzację. Lokal nie ma charakteru mieszkalnego, a jego wartość przekracza 15.000,00 zł.

Obecnie planuje Pan przekształcić swoją jednoosobową działalność gospodarczą w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Przed przekształceniem planuje Pan wycofać lokal użytkowy do majątku prywatnego, a następnie, już po przekształceniu wynajmować tą część spółce przekształconej jako osoba fizyczna.

Co istotne, sposób wykorzystania lokalu nie ulegnie zmianie, gdyż będzie on wynajmowany Spółce przekształconej w ramach tzw. najmu prywatnego. W szczególności lokal ten nie będzie wykorzystywany do zaspokajania potrzeb osobistych podatnika ani osób mu najbliższych. Lokal użytkowy jest obecnie i będzie w przyszłości w Pana wspólności majątkowej małżeńskiej.

Najem lokalu z majątku prywatnego spełnia przesłanki działalności gospodarczej przewidziane w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, wobec czego po przekształceniu będzie Pan w dalszym ciągu podatnikiem podatku VAT.

W ramach działalności w zakresie najmu nieruchomości nie będzie Pan korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy o VAT i będzie wykonywał ten najem jako podatnik VAT czynny.

Pytania

1.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, wycofanie do majątku prywatnego lokalu wykorzystywanego w ramach przedsiębiorstwa, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

2.Czy wycofanie lokalu z przedsiębiorstwa do Pana majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem (najem prywatny) będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Pana, wycofanie lokalu użytkowego do majątku prywatnego nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym podatkiem, podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2.eksport towarów,

3.import towarów na terytorium kraju,

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności: przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne darowizny jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Pana zdaniem, w przedmiotowej sprawie przywołany powyżej przepis nie będzie mieć jednak zastosowania. W pierwszej kolejności należy wskazać, że w opisanym stanie faktycznym nie dojdzie do zmiany własnościowej przedmiotowego lokalu, bowiem obecnie lokal ten stanowi Pana własność. Powyższe nie ulegnie zmianie po dokonaniu zaplanowanych działań opisanych w zdarzeniu przyszłym.

Nie dojdzie zatem ani do darowizny wskazanej w art. 7 ust. 2 pkt 2, ani przekazania na rzecz innych osób wskazanych powyżej w pkt 1 powołanego przepisu. Jednocześnie, odnosząc się do treści art. 7 ust. 2 pkt 1 należy zauważyć, że przeniesienie lokalu z przedsiębiorstwa do majątku prywatnego nie będzie dokonane na Pana cele osobiste.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „celów osobistych”, można jednak przyjąć, że chodzi tutaj o wykorzystywanie majątku na własne potrzeby, które nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (np. realizację własnych celów mieszkaniowych).

W stanie faktycznym opisanym we wniosku nie dojdzie do zaspokojenia Pana potrzeb osobistych, lecz przekazany do majątku prywatnego lokal będzie w dalszym ciągu wykorzystywany na cele Pana działalności gospodarczej w formie tzw. najmu prywatnego.

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu Cywilnego, czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju. Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek (art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy o VAT), natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.

Ustawodawca działalność gospodarczą na gruncie podatku VAT zdefiniował w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. Przepis ten stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że definicja działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy o VAT jest szersza niż definicja działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa PIT). Ocena tego, czy dana czynność nosi znamiona działalności gospodarczej może być różna na gruncie powyższych ustaw oraz Ustawy o VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Mając na względzie powyższe, w związku z tym, że będzie Pan kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej na gruncie podatku VAT po przeniesieniu nieruchomości z przedsiębiorstwa do jego majątku prywatnego, wycofanie nieruchomości do Pana majątku prywatnego nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Takie rozumienie powołanych wyżej przepisów zostało potwierdzone m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych przez: a) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.624.2021.1.WR; b) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.287.2018.1.AW; c) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 stycznia 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4012.496.2017.1.JK; d) Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 9 lutego 2017 r., sygn. 0461-ITPP2.4512.926.2016.1.AD; e) Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 stycznia 2016 r., sygn. IBPP1/4512-884/15/MS; f) Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 lipca 2015 r., sygn. ILPP2/4512-1-342/15-4/EN.

Ad. 2

Odnosząc się do kwestii korekty podatku naliczonego VAT oraz zwrotu odliczonego podatku w związku z wycofaniem nieruchomości do Pana majątku prywatnego należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy VAT.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W przypadku zmiany sposobu wykorzystywania nieruchomości lub innych rzeczy, co do których podatnik miał prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego VAT w momencie nabycia lub wytworzenia we własnym zakresie, podatnik co do zasady ma obowiązek skorygowania podatku naliczonego.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Biorąc jednak pod uwagę opisany stan faktyczny uważa Pan, że nie będzie Pan miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do składników majątkowych mających być przedmiotem planowanego najmu, gdyż: przekazanie nieruchomości z działalności gospodarczej do Pana majątku celem jej wynajmu, nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku; przedmiotowa nieruchomość nadal będzie przez Pana wykorzystywana do działalności gospodarczej w postaci najmu prywatnego. Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdza Pan, że w związku z wycofaniem z majątku nieruchomości stanowiących środek trwały Pana przedsiębiorstwa i przekazaniem tych nieruchomości do majątku prywatnego, w celu wynajmu prywatnego opodatkowanego podatkiem od towarów i usług, nie będzie Pan miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy.

Takie rozumienie powołanych wyżej przepisów zostało potwierdzone m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych przez: a) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.624.2021.1.WR; b) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.287.2018.1.AW; c) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 stycznia 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4012.496.2017.1.JK; d) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.110.2017.2.KBR; e) Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 lutego 2017 r., sygn. 0461-ITPP2.4512.926.2016.1.AD; f) Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 stycznia 2016 r., sygn. IBPP1/4512-884/15/MS

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Jak wynika z art. 659 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem działalności jest wykonywanie instalacji elektrycznej. Jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT oraz pozostaje w związku małżeńskim i w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej. Kilka lat temu rozpoczął Pan budowę budynku mieszkalno-użytkowego. Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, obniżał Pan kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego za nakłady poniesione w związku z budową części użytkowej budynku przeznaczonej na biura, garaże i łaźnie wykorzystywane w działalności gospodarczej. W czerwcu 2020 r., kiedy to zakończyła się inwestycja, zaliczył Pan lokal użytkowy do środków trwałych i rozpoczął jego amortyzację. Lokal nie ma charakteru mieszkalnego, a jego wartość przekracza 15.000,00 zł. Obecnie planuje Pan przekształcić swoją jednoosobową działalność gospodarczą w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Przed przekształceniem planuje Pan wycofać lokal użytkowy do majątku prywatnego, a następnie, już po przekształceniu, wynajmować tą część spółce przekształconej jako osoba fizyczna. Sposób wykorzystania lokalu nie ulegnie zmianie, gdyż będzie on wynajmowany Spółce przekształconej w ramach tzw. najmu prywatnego. W szczególności lokal ten nie będzie wykorzystywany do zaspokajania potrzeb osobistych podatnika ani osób mu najbliższych. W ramach działalności w zakresie najmu nieruchomości nie będzie Pan korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy o VAT i będzie wykonywał ten najem jako podatnik VAT czynny.

W pierwszej kolejności Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wycofanie do majątku prywatnego lokalu, wykorzystywanego w ramach przedsiębiorstwa, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, „prywatny” najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wynika z okoliczności sprawy, planuje Pan wycofać lokal użytkowy do majątku prywatnego, a następnie, już po przekształceniu wynajmować go jako osoba fizyczna spółce przekształconej. Sposób wykorzystania lokalu nie ulegnie zmianie, gdyż będzie on wynajmowany Spółce przekształconej w ramach tzw. najmu prywatnego. W szczególności lokal ten nie będzie wykorzystywany do zaspokajania potrzeb osobistych podatnika ani osób mu najbliższych. W ramach działalności w zakresie najmu nieruchomości nie będzie Pan korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i będzie wykonywał ten najem jako podatnik VAT czynny.

Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania lokalu użytkowego z działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego, który następnie będzie przez Pana – jako podatnika VAT czynnego – wynajmowany Spółce, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na Pana cele osobiste, a co za tym idzie, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, w opisanym zdarzeniu przyszłym, wycofanie do majątku prywatnego lokalu użytkowego wykorzystywanego w ramach przedsiębiorstwa nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania 1 jestprawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy wycofanie lokalu z przedsiębiorstwa do Pana majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem prywatny będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione przez Pana zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do lokalu użytkowego mającego być przedmiotem planowanego najmu, gdyż przekazanie przedmiotowego lokalu użytkowego z działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego celem jego dalszego wynajmu na cele użytkowe nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jego wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku. Zatem, lokal użytkowy nadal będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu na cele niemieszkalne.

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia tego lokalu użytkowego.

W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej lokalu użytkowego, mimo że obniżał Pan kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego za nakłady poniesione w związku z budową tego lokalu, nie spowoduje, że zajdzie konieczność dokonania korekty odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji, gdy ten najem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Podsumowując, wycofanie lokalu użytkowego z działalności gospodarczej i przekazanie go do Pana majątku osobistego z przeznaczeniem na dalszy najem prywatny opodatkowany podatkiem, nie spowoduje na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy, obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego od wydatków związanych z poniesionymi nakładami na przedmiotową nieruchomość.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).