Artykuł 1

Umawiające się Strony wzajemnie uznają międzynarodowe prawa jazdy, oraz wymieniają krajowe prawa jazdy, zwane dalej „prawami jazdy", wydane przez właściwe organy drugiej Umawiającej się Strony, zgodnie z jej przepisami wewnętrznymi i na rzecz osób mających miejsce zamieszkania na jej terytorium.

Artykuł 2

Osoba posiadająca międzynarodowe prawo jazdy wydane przez właściwe organy jednej z Umawiających się Stron, ma prawo kierować na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony pojazdami właściwymi dla tych kategorii prawa jazdy, dla których międzynarodowe prawo jazdy zostało wydane.

Artykuł 3

Międzynarodowe prawo jazdy wydane przez właściwe organy jednej z Umawiających się Stron pozostaje ważne na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony przez okres jednego roku od dary zamieszkania przez jego posiadacza na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony, jednak nie dłużej niż przewiduje to termin jego ważności.

Artykuł 4

1. W przypadku, gdy posiadacz prawa jazdy wydanego przez właściwe organy jednej z Umawiających się Stron, odpowiadającego wzorom zawartym w załączniku nr 1 do niniejszej Umowy, ustali miejsce zamieszkania na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony, uzyskuje prawo do wymiany swojego prawa jazdy na krajowe prawo jazdy Państwa zamieszkania, bez konieczności składania egzaminów teoretycznych i praktycznych. Jednakże dodatkowo wymagane jest tłumaczenie dokumentu prawa jazdy.

2. Postanowienia niniejszego artykułu nie dotyczą wewnętrznych przepisów obydwu Państw w sprawie warunków zdrowotnych i psychologicznych koniecznych do kierowania pojazdem.

3. Zachowują moc ograniczenia w prowadzeniu pojazdów, przewidziane przepisami wewnętrznymi Umawiających się Stron.

Artykuł 5

Postanowienie artykułu 4 odnośnie ustalenia miejsca zamieszkania nie dotyczy członków przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i agend rządowych Umawiających się Stron korzystających z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych.

Artykuł 6

Pojęcie „miejsca zamieszkania", o którym mowa w artykułach 1, 4 i 5 niniejszej Umowy, należy interpretować zgodnie z odpowiednimi przepisami prawnymi obowiązującymi w Państwach Umawiających się Stron.

Artykuł 7

1. Wymiany prawa jazdy dokonuje się z uwzględnieniem równoważności kategorii praw jazdy Państw Umawiających się Stron, określonych w załączniku nr 2 do niniejszej Umowy.

2. Właściwe organy Umawiających się Stron mogą wprowadzać zmiany w załącznikach do niniejszej Umowy w drodze oddzielnych porozumień.

3. Właściwymi organami do spraw wymiany praw jazdy i do zmian w załącznikach do niniejszej Umowy są:

a) ze strony Rzeczypospolitej Polskiej – Minister Transportu i Gospodarki Morskiej,

b) ze strony Republiki Korei – Komisarz Generalny Krajowej Agencji Policji.

Artykuł 8

Dokonując wymiany prawa jazdy, właściwe organy Umawiających się Stron przechowują prawo jazdy przedłożone do wymiany w depozycie.

Artykuł 9

1. W przypadku wątpliwości co do ważności i autentyczności prawa jazdy złożonego do wymiany, właściwe organy każdej z Umawiających się Stron mogą zwrócić się o wyjaśnienie do właściwych organów drugiej Umawiającej się Strony.

2. Wniosek zostanie przekazany, w razie potrzeby, za pośrednictwem przedstawicielstw dyplomatycznych.

Artykuł 10

Niniejsza Umowa wejdzie w życie po upływie sześćdziesięciu dni od daty jej podpisania.

Artykuł 11

1. Niniejsza Umowa może być zmieniana na piśmie za zgodą obu Umawiających się Stron.

2. Niniejsza Umowa zostaje zawarta na czas nieokreślony.

3. Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę poprzez pisemne powiadomienie drugiej Umawiającej się Strony.

4. W takim przypadku niniejsza Umowa przestanie obowiązywać po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania noty wypowiadającej niniejszą Umowę.

Na dowód czego, niżej podpisani, odpowiednio upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejszą Umowę.

Sporządzono w Warszawie, dnia 25 listopada 1998 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, koreańskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności przy ich interpretacji, tekst angielski uważany będzie za rozstrzygający.