Siedemdziesiąt pięć lat temu, 14 lutego 1942 r., z rozkazu Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych gen. Władysława Sikorskiego działający w okupowanej Polsce konspiracyjny Związek Walki Zbrojnej został przekształcony w Armię Krajową, której działalność jest jedną z najbardziej chlubnych kart w historii Polski i która wniosła ogromny wkład w walkę o wolność Europy.

Armia Krajowa była najlepiej zorganizowaną i największą armią podziemną w okupowanej Europie. W jej skład wchodziło ponad dwieście organizacji. Setki tysięcy żołnierzy, którzy zdobyli bojowe doświadczenia w warunkach konspiracji miejskiej oraz w partyzantce, potrafiły rzucić wyzwanie regularnej armii w otwartej walce: najpierw podczas akcji „Burza” – operacji przeciw Niemcom rozpoczętej w chwili wkroczenia pierwszych oddziałów Armii Czerwonej na tereny II Rzeczypospolitej, a potem w powstaniu warszawskim – największej i najdłuższej bitwie powstańczej okupowanej Europy, która inspirowała myśli i marzenia wolnych Polaków przez następne pół wieku.

Po zakończeniu II wojny światowej żołnierze Armii Krajowej byli prześladowani i szykanowani przez władze PRL, skazywani na kary wieloletniego więzienia, a nawet śmierci. Po latach walki zbrojnej z okupantami nastał też czas zmagań o prawdę i pamięć. Ogromna determinacja i wiara w zwycięstwo, które uskrzydlały ich na polu walki, pozwoliły zachować prawdę o Polsce z okresu II wojny światowej i nie pozwoliły zniszczyć pamięci o poległych, pomordowanych i wypędzonych z Ojczyzny towarzyszach broni.

Dzisiaj Armia Krajowa jest nie tylko symbolem walki o wolną i niepodległą Rzeczpospolitą, ale również symbolem najwyższych wartości, takich jak: męstwo, patriotyzm i gotowość do ponoszenia ofiar dla dobra Polski.

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej oddaje hołd wszystkim żołnierzom Armii Krajowej i wyraża przekonanie, że ich postawa będzie moralnym drogowskazem dla kolejnych pokoleń Polaków, wyzwalając poczucie narodowej dumy i tworząc więź z Ojczyzną.